تو مثل لحظه اي هستي که باران تازه مي گيرد
و من مرغي که از عشقت فقط بي تاب و حيرانم
تو مي ايي و من گل مي دهم در سايه چشمت
و بعد از تو منم با غصه هاي قلب سوزانم

کاش وقتي آسمان باراني است ، چشم را با اشک باران تر کنيم
کاش وقتي که تنها ميشويم ، لحظه اي را ياد يکديگر کنيم  

روزاي باروني قطره هاي بارون رو بشمار
اگه بند اومد روي رفاقت من حساب کن ، نه کم مياد و نه بند مياد  

به که گويم که تو منزلگه چشمان مني / به که گويم که تو گرماي دستان مني
گرچه پاييز نشد همدم و همسايه من / به که گويم که تو باران زمستان مني  

ميدانم که مي ماني و از قلبم بيرون نميروي
پس لااقل باران را بهانه کن ، دارد باران مي آيد  

به هنگام نکوهش هنگامه باران ، به بهره اش نيز بيانديش  

چقدر اين دوست داشتن هاي بي دليل خوب است
مثل همين باران بي سوال
که هي مي بارد
که هي اتفاق آرام و شمرده شمرده مي بارد!

باران که مي بارد تمام کوچه هاي شهر پر از فرياد من است که مي گويم:
من تنها نيستم , تنها منتظرم

پنجره ي باران خورده ات را باز کن
چند سطر پس از باران
چشمهايم را ببين که هوايت ديوانه شان کرده
دلم برايت تنگ است

همچون باران باش ، رنج جدا شدن از آسمان را در سبز کردن زندگي جبران کن  

نگاه ساکت باران به روي صورتم دزدانه ميلغزد
ولي باران نميدانند که من دريايي از دردم
به ظاهر گرچه ميخندم ولي اندر سکوتي تلخ ميگريم  

اندکي عاشقانه تر زير اين باران بمان ابر را بوسيده ام تا بوسه بارانت کند  

بغضهاي مرطوب مرا باور کن ، اين باران نيست که ميبارد
صداي خسته ي قلب من است که از چشمان آسمان بيرون ميريزد  

مثل باران چشمهايت ديدني است /? شهر خاموش نگاهت ديدنيست
زندگاني معني لبخند توست /  خنده هايت بي نهايت ديدنيست  

اگر ميدونستي چقدر دوستت دارم
براي اومدنت بارون رو بهانه نميکردي
رنگين کمان من

در حسرت موجم ، باران کفافم نيست
درمان درد من ، باران ِ نم نم نيست  

باران ، يا دوشِ آب ، چه فرقي مي‌کند؟
وقتي عاشقي ، زيرِ هيچ‌کدام ، آواز نخواند  

شيشه پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسي نقش تو را خواهد شست ؟

چشمهاي من از دوريت کنون مثل آسمان بارانيست
ابرها ميبارند و آرام ميشوند اما چشمهايم مي بارند و بيقرار تر ميشوند
کاش تا ابرها آرام نشده اند بيايي

باز باران آمد
از هوا يا ز دو چشم خيسم؟
نيک بنگر!
چه تفاوت دارد  

خدا ابر رو به گريه مياره تا گلها بخندن، پس هر وقت بارون آمد يادت نره بخندي  

علم ثابت کرده که شکر در آب حل ميشه
پس هيچ وقت زير بارون نرو ، چون شيرين ترين دوستم را از دست مي دم !

باران که مي بارد تو در راهي /  از دشت شب تا باغ ِ بيداري
از عطر عشق و آشتي لبريز /  با ابر و آب و آسمان جاري
تا عطرِ آهنگ تو مي رقصد /  تا شعر باران تو مي گيرد  

باران رحمت خدا هميشه مي بارد
تقصير ماست که کاسه هايمان را برعکس گرفته ايم!

قطره بارون ممکنه کوچک ديده بشه ? اما يک گل تشنه ? هميشه منتظر باريدنشه
يک اس ام اس ممکنه ساده برسه ? اما قلب فرستندش خيلي به يادته  

چه سنگين گذشت عصر باراني ام
گويي نوازش نمي کرد، باران صورتم را
گريه ام، فريادم، تنها سکوتي بود
تا حرفهايم
در بستري از بغض بخوابند

حس ميکنم روي صورتم دنيا چکه ميکند
حس ميکنم قطره قطره, نم نمک عاشقم ميکني
بارون که ميبارد هوا تر ميشود تا تو چشمک بزني
بارون که ميبارد باز با ترانه يا باز بي ترانه من عاشق تر گريه ميکنم و رو به آسمان فرياد ميزنم
دوستت دارم

وقتي دلم برات تنگ مي شه ميرم پشت ابرها زار زار گريه مي کنم
پس يادت باشه هر وقت بارون مياد دل من برات تنگ شده  

باران از راه رسيد ، عشق را دوباره در مزرعه ي خالي تنم پروراند
زندگي را در آسمان آبي چشمم حس کرد ، ناگهان پايييز عشقم از راه رسيد
آري رفت ولي هنوز قلبم براي اوست

زير باران با ياد تو ميروم ، به دنبال جاي پاي تو
تو را مي پرستم من شبانه ، براي لحظه هاي شادمانه
براي با تو بودن صادقانه ، مي آيم من به پيشت عاشقانه
به تو دل بستم من شاعرانه ، اما افسوس از درک زمانه
چه زيباست راز زمانه ، اگر زندگي باشد يک ترانه

مرا چه باک ز باران
که گيسوان تو چتري گشوده اند
مرا چه باک ز مرگ
که بوسه هاي تو پيغام هاي قيامند
بدرودهاي تو
تکرارهاي سلامند

قوي کسي است که ، نه منتظر ميماند خوشبختش کنند
و نه اجازه ميدهد بدبختش کنند  

نداشتن آدم هايي که دوستشون داري
از داشتن آدم هايي که يه وقتي دوستشون داشتي
خيلي آسون تره  

معذرت خواهي هميشه به اين معنا نيست که تو اشتباه کردي و حق با يکي ديگه است
معذرت خواهي يعني: اون رابطه بيشتر از غرورت برات ارزش داره  

تفاوت دزد و پولدار در آن است که ، دزد مال ثروتمندان را مي دزدد
و پولدار، پول فقرا را  !
"برنارد شاو"

نشستن ، سنگ بودن است و رفتن رود بودن
بنگر به کجا ميروند ، سنگ خاک ميشود و رود به دريا ميرسد  

يادمان باشد اگر گل چيديم عطر و برگ و گل و خار همه همسايه ديوار به ديوار همند  

اگر جوان را از عشق منع کنيد ، چنان است که مريض را از کسالتش سرزنش دهيد  
(دوکلوس

هميشه به کسي تکيه کنيد که به کسي تکيه نکرده باشد
و او کسي نيست غير از خدا
سخني از "کاترين پاندر"
پيش از آنکه دست هاي درخت به نور برسد ، پاهايش تاريکي را تجربه کرده
گاهي براي رسيدن به نور بايد از تاريکي عبور کرد  

تنهايي يک بغض مدام است
که هر لحظه بيم شکستنش مي رود  

فهميده ام که
آدمي در مقابل علاقه اي که در ديگران نسبت به خود ايجاد مي کند، مسئول است  

هرکس به خاطر خدا از چيزي بگذرد، خدا بهتر از آن را به او عنايت مي کند  

" اگه نتونم " مال وقتيه که راه ديگه اي هم باشه
وقتي هيچ راهي نيست
فقط بايد بگي:
مي تونم  

آرزويي رفيع تر از آرزوي راست قامت ايستادن ، کمي خم شدن و ديگران را بلند کردن است  

هميشه رو به نور بايستيد اگر مي خواهيد تصوير زندگيتان سياه نيفتد !

انسان را پس از مرگ خانه اي نيست، مگر خانه اي که قبل از مرگ بنا کرده است  

هر چه ميخواهي آرزو کن
هر جايي که ميخواهي برو
هر آنچه که ميخواهي باش
چون فقط يک بار زندگي مي کني
و فقط يک شانس داري
براي انجام آنچه مي خواهي

جوري زندگي کن که اگر هر لحظه عمرت کات شد ، به همان اندازه سود کرده باشي  

در اين دنيا هيچکس گرسنه نيست
همه روزي چند وعده گول مي خورند  

اين روزا آدما قيمت هر چيز رو مي دونن
ولي ارزش هر چيز  رو  نمي دونن  

زندگي درست مثل يک تاکسي است
مسافران تک تک پياده مي شوند از آن
تنها تفاوت اين تاکسي با تاکسي هاي ديگر
پياده کردن مسافران است در جايي که نمي خواهند  

چشم چشم دو ابرو نگاه من به هر سو
پس چرا نيستي پيشم ؟ نگاه خيس تو کو؟
گوش گوش 2 تا گوش، يه دست باز يه آغوش
بيا بگير قلبمو يادم تورو فراموش،
چوب چوب يه گردن، جايي نرو تو بي من
دق مي کنم ميميرم، اگه دور بشي از من
دست دست 2 تا پا ، ياد تو مونده اينجا
يادت مياد که گفتي، بي تو نميرم هيچ جا
من ؟ من ؟ يه عاشق ، همون مجنون سابق.....
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
يکي مي پرسد اندوه تو چيست؟ سبب ساز سکوت مبهمت کيست؟
برايش صادقانه مي نويسم براي آنکه بايد باشد و نيست....
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
در خلوت من نگاه سبزت جاريست...
اين قسمت بي تو بودنم اجباريست،
افسوس نمي شود کنارت باشم،
بي تو هر ثانيه و هر لحظه ي من تکراري است...
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
منم آن شعله ي آتش که از هر شمع برخيزم...
تمام هستي خود را فقط به پاي تو ريزم،
درون قلب من فرمانروايي کن،
که از موي تو برخيزد همه عطر دل انگيزم....
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
من عاشق آن ديده چشمان سياهم،
بيهوده چه  گويم که پريشان نگاهم،
گر مستي چشمان سياه تو گناه است،
من طالب آن مستي و خواهان گناهم ....
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
بادبادک رفت بالا....
قرقره از غصه لاغر شد!!!
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
در سکوت دادگاه سرنوشت،
عشق بر ما حکم سنگيني نوشت،
گفته شد دل داده ها از هم جدا،
واي بر اين حکم و اين قانون زشت...
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
دل هيچ کس نمي سوزد براي حال غمناکم
مگر سوزد همان شمعي که ميسوزد سر خاکم...
 
اگر روزي دلت لبريز از غم بود،
گذارت بر مزار کهنه ام بود،
بگو اين بي نصيب خفته در خاک
يه روزي عاشق و ديوانه ام بود...
 
خبر به دورترين نقطه جهان برسد،
نخواست او به من خسته، بي کمان برسد،
شکنجه بيشتر از اين که پيش چشم خودم..
کسي که سهم تو باشد به ديگران برسد خدا کند،
که نفرين نمي کنم، نکند به او که عاشق او بوده ام ، زيان برسد،
خدا کند فقط اين عشق از سرم برود خدا کند که فقط زود آن زمان برسد...
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ترسم که شبي از غم ناگه بميرم،
در بستر دلسوز با آه بميرم،
آن لحظه ي آخر که اجل گفت بمير،
اي کاش تو را ببينم آن گاه بميرم...
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
اين دل اگر کم است بگو سر بياورم،
يا امر کن که يک دل ديگر بياورم،
مولا خلاصه عرض کنم دوست دارمت،
ديگر نشد عبارت بهتر بياورم...
 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
اگر در دنيا، خودت را مهمان حساب کني و حق تعالي را ميزبان،
همه غصه ها مي روند،
چون هزار غصه به دل ميزبان است که دل مهمان از يکي از آنها خبر ندارد..
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: